GH-2009-02 Een (te) warme bakker

Simon van Wetten

 Ooit voerde bakker Hendrik Peeters, tegen wil en dank en als held op sokken, een rechtvaardige maar zeker niet heldhaftige strijd tegen de hoge Gemertse overheid, die in de persoon van de commandeur vond dat hij het Recht van Wind had.

Anderhalve eeuw later, in 1773, voerde bakker Ermgardus van Hoof een heldhaftige, maar zeker niet rechtvaardige strijd tegen de waag- en ijkmeester van Gemert, Gerard Blanckaerts. Toen twee schepenen in diens opdracht zich in de bakkerij vervoegden om des bakkers broden te wegen om zo te zien of die wel het juiste gewicht hadden, schoot Ermgardus uit zijn slof: “Dat gij met zo ene gaat!” Met die ene werd Blanckaerts bedoeld, want de bakker fulmineerde verder: “Gij kunt mij de clooten lekken, Blanckaerts, ik geven den donder om die Blanckaerts, want ik geve om den drossaard of niemand niet, gij hondsvot als je bent.”

Tja, bakkertje, te licht gebakken en te zwaar aangebrand…

De straf? Bakker Ermgard diende op zijn blote knieën Gerard Blanckaerts om vergiffenis te vragen, te verklaren dat hetgeen hij had gezegd hem oprecht leed deed, en de somma van 100 ducaten als genoegdoening aan de waag- en ijkmeester te overhandigen. (Bron: Gemert RA-71).