GH-2009-01 Van ne Watterspawer in De Heeg

VAN ‘NE WÁTTERSPAWER IN DE HÉÉG

 Ad Otten

In Gímmert in De Haog stí ’n héég. Èn in die héég – ge zaalt ’t nie gelaojve – dor zit ‘ne wátterspawwer. Zón bild, wítte wél, dè nermaol gesprooke boove hééngt án grooëte kéérke èn kattedraole um te vùrkòmme dè ’t wátter óvver de muure no beneeje spierst. Want, dè snapte wél, dè’s zeeker vùr kérkmuure nie zo béést. Baj kéérke is d’n afvoewr van wátter veul moejleker dan baj heus, umdè die baj ’n flinke raëgenbèùj in ínne kaër ‘nen hille grooëten hooëp wátter af moete voewre. Dorrem hébbe ze daor dik gekozze vùr wátterspawers, die ‘nen hooëp wátter iníns, ’n ánd van de muuren af, no beneeje klètse in pláts van dè allemol dur raëgenpejpe zuutjesán no beneeje te laote stroome. Zo zit dè!

Dan weelde gállie naw netuurlek ok weete worrem wátterspawers aald van die aorege duuvelskòppen hébbe? In ’n antiek ‘Beknopt Kerkelijk Handwoordenboek van A tot en met Z’ héé’k ’t ópgezaocht. Van ‘waterspuier’ wiejr ik verweeze no ’n vrímd woord: ‘gargouille’. Èn baj ‘gargouille’ laësden ik: “draken-, leeuwen-, monsterkop als waterloozer, spuier of spuwer aan een kerkgevel: symbool der uitgeworpen ketterijen.” Dorrem dus!

De Gímmerse kéérk hé án ’t kléén torrentje óp ’t priesterkoor ok ’n pár wátterspawers èn in de Heemkaomer van Gímmert hebbe ze ok nòg ‘nen hawtere bewaord, die ze ’n twánteg, meskien wél dárteg jaor geleeje oojt hébbe vervange. Már hoe kömt zonne wátterspawer naw in die héég in Gímmert? De verklaoreng is simpel. Die héég stí óp d’n hoek van’t perseel van De Haog, haojsnummer 49 èn dor woonen Toon èn Stannie Grassens. Toon is bíldhaawer èn haj hé óvveral bílde ston. Zèlfs in Japan èn in Brazilië èn Toon is z’n kárriejèère laang geleeje begonnen óp de Sint Jan van D’n Bos èn zooë is ’t ok nie verwónderlek dè ze Toone ok vroegen um ‘ne wátterspawer te maoke vùr ’t Laand van Oojt. ’t Moes ‘ne goeje stívvege worren èn Toon mákten ‘m van betón mí glasveezel. Kèèj èn kèèjhárd èn toen Toon vèrreg waor, mákten ie ‘r nòg ínne. Mal èn alles stonne nòg vèrreg èn haj zal nòg wél ‘nen hooëp spíssie hebben óvvergehad, ok nòg ok, ok nòg. Már haj ha vùr d’n ánmaok van diejen dòbbele wátterspawer ok ’n spísjaol reeje. Toon waor pas krèk ingeheusd in ’n boerderééj. Alles ópgeknapt èn ok ’t höfke veur. Már mí dien hòf ha Toon ’n prebleem. Die laog tíggenóvver d’n inrit van ’t waëffebriek van Rajmaokers èn grooëte vráchtwaoges reeje deeger óppernèèjt d’n hoek aojt z’n héég. Toon hé toen diejen twídde wátterspawer in z’n héég geplant èn dor hé gínnen ínne vráchtwaoge nòg oojt iejt kepòt gereeje. Èn zooë zit dè dus mí die wátterspawer in de héég ín Gímmert. Intussen is ’t febriek van Rajmaokers al laang geleejen afgebrooke, már de wátterspawer is bliejve ston. As vólstrékt uuniek verskejnsel.

(met dank aan Wim Vos voor de omspelling in NGS)